Madeleine Frottier (Parijs, 1947), olieverf, 96x70 cm

In 1947 kon Julie eindelijk terug naar Parijs. Het familiekapitaal was tijdens de oorlog geslonken en moeder en dochter moesten zuiniger leven. Dat betekende dat zij naar andere huisvestingen moesten zoeken. Dat vond Julie bij Madeleine Frottier, een hospita die kamers verhuurde in het centrum van Montparnasse. Madam Frottier ontfermde zich over Julie als een moeder over haar kind. Tijdens kerst en andere familiefeesten was Julie welkom om aan te schuiven bij het diner en als Julie voor enige tijd Parijs verliet mocht ze haar schilderijen bij haar opslaan. Uit de brieven tussen Julie, haar moeder en Madeleine Frottier gaat een blijk van vriendschappelijkheid en sympathie uit. In 1947 heeft Julie dit grote kleurrijke portret gemaakt van deze ingetogen vrouw. Geconcentreerd is Madam Frottier bezig met haar naaiwerkje. Opvallend zijn de gekleurde vlakken in haar gezicht die fungeren als schaduw. De achtergrond is gereduceerd tot enkele vlakken, terwijl het boeket vrij realistisch is.